Заробени во снегот

„Бели се тие чорбаџиски дворје, див костен во двор се наведува. Од соба в соба шетка мека жена, низ прозорец погледува.

Сонченце зимно! Јас во светлината на зимен ден потонувам и долго, долго за ноќ раскината, за меко зборење сонувам“ – Блаже Конески.

11222247_763908797065108_5165059926704201464_n 11694951_763908900398431_5517199242736459944_n 11825127_763908813731773_5506316053513393073_n 11828659_763908887065099_6608359450583289307_n 11831708_763908773731777_5128369902268534119_n 11831789_763909037065084_4754051772012770587_n 11855891_763908743731780_8945389719672519240_n 11863336_763908783731776_186965744860750442_n 11866329_763908850398436_2231122595296006985_n 11880483_763908803731774_2139369751513133086_n 11885104_763908750398446_6957163494655290811_n 11891233_763908787065109_5064147891001780043_n

Прочитајте и:  Младата поетеса Пауновска, во Данска направи промоција на книгата поезија „Нецелосна“
- Реклама -