“Не ми беше важно ништо освен цицките на Памела и ако патот до нив значеше сина карирана кошила и вадење на сите минѓуши тогаш тоа беше гризот од гордоста кој морав да го проголтам за да стигнам помеѓу нив. Ја земав колата на Беки и отидов да ја соберам Памела.“
Дојде денот.
Денот пред моето заминување рано утредента.
Иако беше сабота знаев дека Мајк работеше па веќе беше отиден. Џес и Џони беа кај татко ӣ на Џес кој ги собра за викендот, а јас само што се разбудив во соба полна расфрлани работи спремни за пакување. Требаше да се пакувам – да, но…
Набрзина се замив, исчеткав заби и се дотерав во моите нови боксерици со дезен од исечени лубеници.
Беки!?, викнав кога излегов од купатилото за да проверам дали сум сам зошто ми беше камен дигнат и сакав да го издркам на колекцијата Плејбој списанија што ја открив под креветот на Мајк и Беки уште кога им се вселив дома. Викнав уште неколку пати и се промував низ куќата за да проверам да не е помајка ми тука некаде, но од неа и нејзината натапирана фризура немаше ни трага ни глас. Се упатив во спалната и ги извадив купиштата списанија. Како курнас-Атанас си го ландав додека бирав на што ќе дркам: Јануари 91ва, Март 93та, Декември 94та… И си ја најдов, Miss June ‘96 – Керин Тејлор, прекрасна црнкиња која ме потсеќаше на Крис и на нејзината лисната вагина на која не можев да ӣ се изнасладам пред да ме превари, и која сé уште ми беше прво нешто на памет кога и да се разбудев неебан.
Земав од Johnson’s ® Baby уљенцето со кое му го мачкаа газенцето на Џони после какање и се полив како Калигула пред да оргијаши со Хелен Мирен во истоимениот филм на Тинто Брас.
Знам дека воведов звучи како намештаљка за тоа дека во следниот пасус ќе влезе Беки и ќе ме фати со курот в раце, а дека во пасусот после тоа ќе се изебам со неа, но…
Го мавав како споулавен. Имав проблем да свршам како што им се случува и на најдобрите. Мислев дека ќе го откорнам додека фрустрирано пцуев помеѓу брзинското листање од првиот “невин“ портрет па се до последниот “раширен“ низок ракурс на Керин Тејлор со другата рака. Почнав да се чувствувам како да правам серија стомачни и ми се цедеше пот врз грбот од краевите на долгата густа коса. Уствари, толку се напнав што веќе не можев ни да гледам од што ме печеа очите потопени со солената пот која ми капеше врз лицето и ми се разлеваше насекаде по телото. Во еден очаен момент почнав да ги листам и другите броеви, али јебига, ништо од свршавката.
У ПИЧКУ МАТЕР!, викнав, се откажав, и уредно ги вратив списанијата на место. Бев љут и нервозен и сé уште се моткав низ спалната со камен дигнат понос.
“Hey Pit, whatta hell are you doing’?“, тотално се изненадив кога ӣ го чув иронично насмеаниот глас на Беки кој доаѓаше од дворот, веднаш од другата страна на високите тесни подотворени прозорци на спалната соба.
Си ги стиснав забите зошто немав што да кажам и почна да ме пука брука. Се засрамив како кога имав само шест годинки кога татко ми еднаш влезе во соба и ме фати како ӣ ги фаќам градите на мајка ми. Сакав да се отвори земјата, да ме проголта и да ме пљукне во бесконечноста на универзумот. Се направив луд и набрзина и тивко отидов во купатилото. Се фрлив под ладен туш во обид да го спуштам дрвото помеѓу нозете како тоа да ќе го измиеше срамот кој го чувствував. Не поминаа ни десет секунди и во купатилото влезе Беки, одлучно и храбро! Знаев дека ме чула како дркам. Фак!
“I’m taking a shower over here!“ кобајаги строго ӣ кажав додека си го притискав помеѓу нозете за да го спуштам. Чув штракање на упаљач од другата страна на пластичната завеса од бањата и веднаш потоа осетив густ чад Те-Ха-Це. Низ полупроѕирниот дебел најлон можев да ја видам силуетата на Беки кога ја спушти даската од ве-це шољата, си ги симна гаѓичките и тогаш чув како почна да моча додека дуваше еден од џоинтите што му ги смотав на Мајк претходната ноќ.
“Знаеш што Пит, иако не дувам често стварно ќе ми фалат твоите џоинти, толку се елегантни, и европејски, како тебе.“, ми кажа и се посра додека сé уште мочаше со силен млаз кој ја удираше водата во шољата погласно и од заглушувачкиот звук на мојот ладен туш. Не знаев што да кажам. Ќутев и се чувствував дури и исплашено, како да сум направил некаква страшна беља. Звукот на мочањето полека заврши со неколку последователни и сé пократки млазови. Ја видов раскошната цицлеста силуета на Беки кога си ги рашири нозете, си навитка малку тоалетна на раката и полека се избриша. Потоа си ги крена гаќичте како да знаеше дека ја гледам, повлече вода и ќутенката ми го подаде џоинтот низ процепот помеѓу завесата и ѕидот. Ќутенката го земав и Беки излезе без да каже било што и самата.
Земав еден огромен дим и остатокот од џоинтот ми се растури од ладната вода која прскаше насекаде. Како што полека издишував се обидував да сфатам што се случило и не можев да ја извадам од глава сликата на силуетата на помајка ми како си ги соблекува гаќичките. Репетитивно ми се враќаше звукот на мочањето кој ме тераше да мислам на нејзината влажна вагина, на нејзините раширени нозе и на нејзината рака додека си ја бришеше. Си пуштив потопла вода и само што си го фатив со насапунети раце за да си го замијам почнав напалено да си го тријам додека со другата рака си ги стискав мудата. Помалку од пола минута подоцна целиот се наежив и свршив мислејќи на помајка ми која минутка порано мочаше на само триесетина сантиметри од мене.
* * *
Како што се пакував почна да ме пука некаква чудна ностагија по Америка иако имаше уште скоро цел ден пред да заминам.
Во Скопје можев само да се надевам на нешто појако од грас а да не е хорс со оглед на тоа дека беше 97ма, па знаев дека ќе морам тагата за кока или метамфетамин да ја утешам со ужасниот вкус на Скопско пиво и љута жута©.
Како ги пакував големите жолти тефтери со писмата кои никогаш не ги пратив дома почна да ми фали и можноста да патам пред самиот себе, можноста која ја имав само заради тоа што уживав да си ја прераскажувам тагата што ја осеќав во своето патетично самосожалување.
Овој текст, ова што го читате сега се сегменти од тие писма кои никогаш не стигнаа до своите адресирани читатели. Сега скоро дваесет години подоцна ме болат исто како кога ги пишував. Среќа што сум скоро дваесет години постар па имам можност да ги редактирам од една здрава дистанца пред да ги објавам за да не звучат како глупава тинејџрска шаблон комедија.
Заеби муабетов. Нема везе. Назад на носталгијата…
Имав само пеесетина долари во џебот и ведаш помислив колку ќе ми фали вкусот на острите напарфемирани Амерички Камел цигари без филтер.
Веќе бев избушен со пет пирса на уши па почна да ми фали и слободата да правам што сакам пред да треба да му реферирам на татко ми. И тогаш ми текна дека пред да заминам морам да си го пирснам и јазикот затоа што Памела, убедливо најпосакуваното курвиче од најкул кафичот во Оклахома Сити каде што бев редовен гостин – “The Red Cup“, еднаш на издрогирано ми кажа: “I’ll let you fuck my tits if you eat me out with a large gauge tongue piercing“. Само неколку дена порано курвичето за мааалку не ми даде со тој изговор и веќе ми беше апсолутно крајна животна цел да ӣ го опнам помеѓу цицки пред да заминам па одлучив дека ќе си го пирснам јазикот ко за задње, и тоа со дебела игла (large gauge!)!
Чек.. чекај малку, само за кратко, морам да се вратам две-три недели порано и да го пикнам тука и ова што следува – многу е добро:
Џизас Џесика
Две-три недели претходно имав договорено да одам на матурска со убедливо најзгодната девојка од школото – Џесика. Џесика беше голема скоро колку мене, скоро два метра висока кошаркарка која беше ултра пристојна, супер религиозна и мега посакувана заради тоа што сé на неа беше големо и недостижно заради сé друго што спомнав претходно. Беше исто така и супер-ултра-мега срамежлива па воопшто не ги ни погледнуваше очајните дркаџии кои се обидуваа да ӣ пријдат. Башка скоро сите беа пониски од неа, освен мене, но и јас не се осудував да ӣ пријдам од пуста гордост македонска да не попијам корпа.
Не се сеќавам како точно се случи, но другар ми Гас ми кажа дека девојка му му спомнала дека не би било лоша идеја да ӣ предложам на Џесика да ми биде партнер за матурска. Морам да признам дека до ден денеска се сеќавам на секој детал од лицето и телото на Џесика затоа што стварно беше една од оние нереално згодни и убави девојки. Висока витка и раскошна клинка која само да се појавeла на вистинскиот кастинг сигурно ќе била следната Каролина Куркова.
Како ми кажа Гас, сфатив дека скоро сигурно Џесика ја нарачала “просидбата“ затоа што веројатно никој не ја ни прашал за на матурска, а јас бев ѕвездата, златното момче за кое сите зборуваа, победникот во Дебата на ниво на Оклахома, а да не зборам за тврдиот акцент и долгата виткана коса што само го потврдуваше неосвестениот христијанин во мојот антички Македонец, некаде таму од Библијата.
“Hey Jessica, I want you to be my date for the prom. Gus told me to ask you so that’s what I am doing. What do you say?” ја прашав некаде низ школските ходници. Не се сеќавам на деталите, ама толку бев веќе зависен од каков било стимуланс што сигурно сум бил надуван или нешто поише кога ја прашав како да ми беше сеедно што ќе одговореше. А и ми беше сеедно до некаде, затоа што си одев за две недели и уствари апсолутно ме беше заболе…
Џесика ја подотвори устата и ја спушти главата. Не очекуваше дека ќе бидам толку директен и арогантен. Си го исправив грбот колку што можев и дури и се поткренав малку за да доминирам до толку повеќе над нејзината висина.
Џесика го крена погледот, но сега бев неколку сантиметри повисок и веројатно тоа беше пресудно кога ми се насмеа срамежливо и милозвучно ме праша “Are you Christian?”.
Ӣ кажав дека по мајка сум словенец католик а по татко православен прилепчанец и девојчето веднаш се сложи да ми биде дејт за матурска. Утредента одлучив да ја тестирам и ја договорив да идеме у кино, а и курнас-Атанас ӣ кажав она мене да ме земе со кола.
Отидовме да го гледаме вториот дел на Jurassic Park – The Lost World и тоа на отворено кино за автомобили. Филмот ми беше толку добар што заборавив дека треба да се лапам со Џесика па сиротата чекаше до самиот крај за да се деси нешто помеѓу нас. Конечно, на крајот на филмот кога Спилберг очекувано не ги уби тираносауросот и неговото бебе, ја залапав и се разочарав до крајот на светот. Колку и да беше згодна и недостижна, убава и боженствена, Џесика не знаеше ни да се лапа а камо ли да биде сексипилна и страсна. Постојано ми пикаше тврд шпиц јазик во устата како да сакаше да ми ги исполира забите и на секое мое поминување со раката врз нејзините километарски нозе се штрецаше и се возбудуваше како да ја маваше струја. После пола саат тапа лапање и безнадежно фаќање ӣ кажав дека вака веќе не може и дека мора да дае малку кожа на кожа, барем малку суво триење преку фармерки ако ништо друго. Глупачата почна да ми зборува за своите христијански убедувња и за тоа дека сексот е света работа која само избраниот татко на нејзините деца може да ӣ го прави. Саркастичен коњ ко што ме направил мојот татко веднаш ӣ предложив брак, но не ми помина. Понесен од искуството со едно друго убер-христијанско ултра-Џизас девојче неколку месеци претходно кое се сложи да се ебе у г’з за да остане невина, ӣ го сугерирав истото и на Џесика која ококорено се шокираше од мојот сосема непристоен предлог. Претпоставувам дека имаше запек па без да изусти било што ја запали колата и по кратка постапка ме врати дома.
После доста чудна и тивка вожња стигнавме кај мене пред куќа. Џесика зема длабок здив, нервозно издиша и ми се обрати без да ме погледне во очи: „We are still going to the prom together. I will forget what you proposed earlier. I forgive you“, мртва ладна ми кажа додека излегував од колата на која дури имаше и стикер “Jesus Loves U“.
Она мене ќе ми простела. Глупача!, си помислив…
Ја погледнав, се вратив назад кон неа и како за последен пат ја пољубив во големите сочни усни зошто знаев дека веќе никогаш нема да пољубам еден таков редок пример на совршенство. „Не, нема да идеме на матурска заедно.“ ӣ кажав додека излегував од колата и си ја заокружив мислата кратко и јасно: “Prom night is fuck night!“.
Pamella Ciderella
Како и да е, Џесика не ми дае.
Следниот ден се кршевме од смеење во “The Red Cup“ кога им ја раскажував приказната на локалните шизици.
„So, who are you taking to the prom?“ чув од соседната маса и се свртев. И кого да видам, Памела – најзгодното курвиче кое искачашe у “Црвената Шоља“, девојчето кое сите сакаа да го опнат ама немаа муда да ӣ пријдат заради тоа што имаше многу постар и многу опасен дечко кој чат-пат ќе се појавеше за да даде до знаење дека малата е негова. А малата беше чудесија!
Јас ја бев приметил во неколку наврати. Беше исто така висока како Џесика, но имаше црна фарбана коса со црвени прамени и носеше многу шминка затоа што како и повеќето кои искачаа во “The Red Cup“ беше у готик фазон и мислеше дека е вампирка. Беше две годинки помала од мене, но имаше огромни високи цициња кои секогаш без прслук си ги носеше околу вратот. Она што ја правеше посебно пожелна беше нејзиниот поглед кој беше толку промискуитетен што сигурно им ги исполнуваше најдлабоките фантазии на сите типови на перверзњачини кои ќе погледнеа во нејзините бистро зелени очи. Се направив фраер и блеферски ӣ вратив на прашањето:
“Would you like to come to my prom with me?“.
Памела се насмеа и на изненадување на сите присутни ми го прифати блефот. „Sure, just make sure my ex-boyfriend doesn’t find out“.
Не знам колку дена дена подоцна беше матурската. Скришно се чув со Памела неколку пати претходно и бевме договорени да ја земам од дома “три саата порано“ и “дотеран пристојно“ како што експлицитно ме замоли. Исто така ме замоли и да изрентам соба во мотел кој беше веднаш до објектот каде беше прославата. За барањето за пристојниот изглед ми беше јасно дека е заради нејзините, но заради барањето да изрентам соба во мотел и да ја земам три саата порано бев сигурен дека ќе падне опасна јебачина или се барем се надевав на некаква пристојна куропушалица.
Се дотерав како тотален шмокљан, во најсвечената гардероба на Мајк која ја носеше исклучиво кога одеше во црква, во бело одело и сина карирана кошула. Не ми беше важно ништо освен цицките на Памела и ако патот до нив значеше сина карирана кошила и вадење на сите минѓуши тогаш тоа беше гризот од гордоста кој морав да го проголтам за да стигнам помеѓу нив. Ја земав колата на Беки и отидов да ја соберам Памела.
Како влегував во маалото веднаш ми беше јасно дека беше од сиромашно семејство. Живееше во една малечка трошна куќичка на самата периферија од градот.
Динг-Донг, поѕвонив на ѕвончето и отвори мајка ӣ. Ме измерка од глава до петици и ме покани да влезам. Како ме испрати до дневната приметив дека насекаде по ѕидовите имаше слики од распетија, везени дезени од Исус и мали врамени цитати од Библијата. Најпрво помислив дека сум ја утнал куќата затоа што не можев да поверувам дека Памела, нејзиниот готик имиџ, нејзиниот курвински поглед, нејзината црна шминка и црвени прамени на црната коса се резултат на екстремно христијанскиот амбиент во кој се наоѓав. Две-три минутки подоцна се појави Памела. И самата не личеше на себе. Беше облечена во некаков светло син фустан кој неверојатно многу личеше на фустанот на Пепелашка од култниот цртан на Дизни, имаше смеѓа коса фатена во пунџа, немаше ни грам шминка и да не ӣ беа големите високо кренати цициња ќе помислев дека е само многу висока дванаесет годишна клинка која никогаш не сум ја ни запознал. Дури и погледот ӣ беше наивен и “збунет“.
„God bless“ ни кажа мајка ӣ и излеговме. Двеста метри подолу на улицата Памела ме замоли да застанам и да се паркирам. Набрзина излезе од автомобилот и ја гледав во ретровизорот кога скришно и внимателно дојде до кантата за ѓубре кај нејзе пред куќа. Извади една црна кеса и трчанката се врати во колата.
„You are not going to your prom dressed like that!“ ми кажа кога задишано влезе назад во Понтијакот на Беки. И беше во право девојчето. Изгледав како дотеран Форест Гамп и тоа како на почетокот на мемоариве.
И long story short, имаше многу конкретна причина зошто бев замолен да ја земам цели три саата порано. Памела имаше план, и тоа и за двајцата. Веднаш ми кажа каде да возам и пола саат подоцна завршивме пред еден дуќан за изнајмување на костими за маскенбали. Девојчето се знаеше со испирсаните и истетовирани даркери кои работеа таму и набрзина ми избра нов имиџ за матурската комплетно инспириран од стајлингот на Гери Олдман во улогата на Влад Цепеш попознат како Гроф Дракула од истоимениот филм на Франсис Форд Копола кој беше релативно тазе во тоа време.
Девојчето не ме ни праша како си се свиѓам кога ме виде во темно сив фрак сошиен во стилот кој бил актуелен сто и нешто години порано, со тесна бела кошула на ревери, широка лептир машна и огромен глупав цилиндар кој не можеше ни да ми стои како што треба на секако големата глава обрасната со густа виткана коса-Гишовача. Како за последен детал, едното од типчињата ми стави и округли црвени наочари-Ленонки на лицето и кажа „Perfect!“.
Од таму отидовме во мотелската соба каде наивно сé уште се надевав дека барем ќе изебам нешто како наплата за жртвата која ја плаќав со имиџот кој морав да го носам на себе. Меѓутоа, Пепелашка не ми дае, ни случајно. Се соблече пиштол гола и ја започна својата трансформација која стартуваше со вадење на шминки и гардероба од црната кеса која ја извади од кантата за ѓубре кај нејзе пред куќа.
Се дотера најготик што можеше, се нашминка со дебел слој бела пудра, си стави мрсен мачкаст креон и потоа цел саат си ја фарбаше косата со ултра краткотраен спреј за коса. Пола саат пред да требаше да тргнеме Памела беше скоро готова. Си ги стави лажните пирсови на уши, усни, образи и стомак и изгледаше како стимпанк невестата на Дракула. Како за последно и како на рез, се погледна во огледалото и си го смени изразот на погледот. Сега веќе беше комплетно трансформирана во промискуитетното курвиче кое го познавав и кое потајно со месеци сакав да го изебам.
Во типичен маалски манир, се обидов да ја залапам и евентуално да ја изебам набрзина, но Памела мртва ладна ме бутна назад и ми кажа дека доцниме за мојата матурска. Не ми дае ни да ја љубнам!
Отидовме на глупавата матурска каде немаше ништо освен кока-кола и некаков ужасен розев пунч без алкохол!
Сите присутни баптисти матуранти од моето школо беа фрапирани од мојот изглед и од мојот избор за партнер за матурска, а посебно фрапирана беше Џизас Џесика која беше дојдена сама и без дечко (глупача!). Кој ја ебе, си помислив и кркнавме по еден трип со Треј кој, тотално очекувано, исто така беше дотеран како Гери Олдман во улогата на Дракула.
После безвезната џингерлака во христијанскиот дух на моите тапа соученици почна да ме пука трипот и отидовме во мотелската соба, jас, Памела, Треј и некоја пичкица која кој знае кај ја собрал. Они двајца почнаа да се ебат одма додека јас и Памела се киневме од смеење колку му беше мал на Треј. Целата оргијашка атмосфера ме напали и мене и ӣ се ставив на Памела која и самата беше скркана на некакви седативи и грас. Девојчето неќеше трип пошто мораше да биде дома пред полноќ.
Лaпањето беше магично, можев да ӣ ги осетам големие тврди и полни гради иако беше под мене. Се обидов да влезам помеѓу нив, но Памела ми го тргна шашавиот цилиндар од главата, ме зграпчи за косата и ми ја турна главата помеѓу нејзините нозе. Сум јадел доволно пичка пред тоа и уште многу многу после тоа за да знам кога една вагина е природно ќоса, слатка и возбудена. Вагината на Памела беше сето тоа во пакет плус се цедеше колку беше влажна. Ӣ ја јадев како вистински професионалец, повремен вакум и јазик на клиторис, показалец и среден прст нежно внатре, четвртиот прст само малку на анусот, а со другата рака ја напалував со големи и широки милувања по цицотите.
Како и да е, ни Памела не ми дае.
Во еден момент кога виде колку е саат, стана, отиде во купатило и десет минути подоцна се врати дотерана како кога ја собрав од дома. Веќе беше скоро еданес’ ипол и морав Пепелашка да ја однесам дома.
На радиото во колата одеше Massive Attack. Едвај возев триес’ на саат зошто халуцинирав како наапано говедо што и бев. Некако стигнавме пред куќата на Памела и најочајно почнав да ја молам барем да ми го издрка, „Те молам, те молам, те молам…“.
“I’ll let you fuck my tits if you eat me out with a large gauge tongue piercing“ ми кажа Памела за да ме откачи. „See you before you leave. Call me“, и излезе од колата.
Мадерфакер!
Неколку дена подоцна дојде денот.
Денот пред моето заминување рано утредента.
Завршив со пакување некаде на пладне и повторно тргнав да ја барам Беки, овој пат за да ӣ ја позајмам колата за да отидам да си го пирснам јазикот со дебела игла, за да можам да ставам дебел пирс, за да можам да ӣ се симнам на Памела, за да ми дае да ӣ ги изебам цицките, но…
Беки и нејзиниот Понтијак беа заминати. Му се јавив на Треј, но Треј не можеше да дојде. Почнав да ѕврцкам по луѓе за да најдам превоз, но сите ме одјебуваа. После некое време се откажав, се ставив на терпеазирска и почнав да си ги пишувам извадоциве за Џизас Џесика и за Pamella Cinderella кои сакав да му ги пратам на Дарче, моето другарче дома во Скопје.
Доцна попладнето се врати Беки, а минутки подоцна и Мајк. Им кажав дека има само уште едни цицки кои морам да ги изебам пред да заминам и со тешко срце ми го дадоа Понтијакот затоа што после матурската се вратив дома у 4 сабајле зошто заспав у кола пред куќата на Пепелашка. Ӣ се јавив на Памела, ӣ кажав дека имам изненадување за неа и се договоривме да се најдеме во едно паркче позади “Црвената Шоља“.
Запалив Понтијаток и ја спичив накај едно Tattoo&Piercing Студио на 23та улица.
Добар ден; Добар ден, и им кажав дека сакаам дебел, најдебел пирс со кој можат и смеат да ми го пирснат јазикот ко за прв пат.
„Џаст а момент“, ми кажа девојчето од рецепцијта кое беше накитено со тетоважи и пирсови како некаква секси новогодишна елка. Ја снема позади завесата и минутка подоцна се појави во придружба на исто така накитен шизик со исечен јазик за да му изгледа како на звечарка кој и покрај глупиот имиџ многу културно и професионално носеше хируршки ракавици на истетовираните раце. Ме седна на едно забарско столче и ме праша дали сум сигурен.
Нон-шалантно му кажав „Sure I am sure“.
Фраерот извади една дебела игла, ме праша дали сакам повисоко или појше накај врвот на јазикот, и кога му кажав дека сакам накај врвот набрзина ми го фати крајот на јазикот со мали клештички и за помалку од секунда ми збрца копје во душата.
Отсекогаш сакав физика и отсекогаш се пував дека сé ми е јасно, но теоријата на релативноста навистина ми стана јасна кога тие пеесетина стотинки во кои ме прободе ми траеа подолго од целото животно искуство до тогаш. Можев да ја видам дебелата игла која во ultra-slow motion ми влезе во јазикот, можев да го чујам секое кинење на секое поединечно мускулно влакно, можев да го вкусам секое киселкасто црвено крвно зрнце кое ми се разлеваше врз секој еден рецептор за вкус под јазикот. Очите ми се насолзија и почнав да плачам како Џони Деп во Cry-Baby на Џон Вотерс.
“Докторот“ ми даде пластична чаша полна толчен мраз и ми кажа да не зборувам цела недела, да ставам мраз колку почесто можам, да не јадам топли работи и да јадам само течно, ни случајно да не се лапам барем месец дена и ако можам да не пушам најмалку 24 часа. Кога едвај успеав да кажам било што го прашав дали смеам да јадам вагина. Типчето не ми кажа ништо, се насмеа мислејќи дека се зезам и ми даде фискална. Си платив триесет долари и излегов. Одма запалив цигара додека џвакав мраз и после само минутка ја фрлив чашата. Кретен!
Видов дека е доцна, рипнав во кола и со чкрипка ја спичив за да стигнам до паркчето каде бев договорен со Памела. Возев како споулавен зошто сепак таму ме чекааа последните цицки што требаше да ги изебам пред да се вратам во Македонија – земјата каде никој никад не ебел цицки, посебно не цицки како тие на Pamella Cinderella!
Возев сто и кусур на саат и си ја рокав Hypnotize на Notorious B.I.G.
Брзо сфатив дека јазикот ми отекува и уште побрзо зажалив што ја фрлив чашата со мразот. Веќе бев на обиколницата и го барав првиот излез каде ќе скршнев од патот за да купам толчен мраз зошто едвај дишев од што ми беше збумбарено местото околу дебелиот пирс. Али курнас-Атанас, мене ме болеше уво поише него ли јазикот. Единствена работа на памет ми беа цицките на Памела и отокот беше само формалност со која требаше машки да се справам пред да дојдам до нејзиното намрсено меѓуцицје.
Почна да роси додека возев сто и веќе голем кусур на саат. Претпоставувам дека ситниот дожд само го подмачка песокот на автопатот кога изгубив контрола и излетав од патот. Сé се случи многу бргу, но од полицискиот извештај дознав дека сум го пробил заштитниот зид, сум излетал на државно земјиште попат уништуваќи преку 150 метри државна ограда пред да удрам друга кола на споредниот пат кога екслодира ербегот и кога вожњата во сега уништениот Понтијак на Беки неславно се заврши со неговото конечно забивање во дрво.
На звучниците сé уште идеше Hypnotize.
Ги трганав издишаните воздушни перничиња и се обидов да излезам од искршениот автомобил, но не можев. Беше толку згмечен и изгужван што и вратата беше заглавена. Прозорецот беше направен сол па се провлеков низ отворот и седнав на тротоарот за да олабавам. Одма сфатив дека ништо не ме болеше освен јазикот кој ми беше отечен како да имам недозреана калинка во устата. Едвај дишев. Набрзина го извадив комлетно непотребниот и глупав пирс и почнав да си го стискам јазикот за да го исцедам и спласнам колку што можев. Иако не бев очигледно повреден се чувствував искршено како да сум бил во тепачка… Истоштен, излупан, шокиран и збунет.
Две минути подоцна дојде полиција. Ме прашаа како сум, на што им одговорив дека сум жив и дека Џизас ме чувал. Им дадов број од Мајк и Беки и откако видоа дека сум ОК, џандарите веднаш ме ставија во полицциската кола за да направат записник. Ме тестираа за алкохол, ме прашаа дали сум дувал, но за среќа сé беше негативно. На крај, кога ми напишаа казна за брзо возење и за уништивање на државно земјште на прозорецот од совозачкото седиште каде седев чув силно удирање и викање. Беше Беки. Колата ӣ беше згужвана уништена и забиена во дрво, а она беше оправдано спиздена и хистерична. Џандарите ја тргнаа, но кога излегов од колата ми пријде Мајк.
„You fucked up Pit“, ми кажа вечно надуваниот индијанец додека неколку метри позади него ја држеа Беки за да не ми ебе мајката. Вриштеше од дното на плуќата и звучеше како да ја запоседнале сто ѓаволи: „Motherfucker! Motherfucker! You Motherfucker you…!“
Мајк ме казни прописно и силно, со само една и всушност единсвената татковска реченица која ми ја кажа за време на целиот мој престој кај нив: „If you weren’t the son I never had, I would have whooped your ass right now!“. И тоа ме заболе повеќе и од пирсањето. Сфатив дека доброчудниот индијанец имаше многу љубов за мене и го разочарав само неколку саати пред да требаше да заминам засекогаш.
Веќе му бев објаснил на џандарот дека сум студент на размена и дека за само неколку саата требаше да полетам дома. Фраерот ми кажа да си одам пред да ги пуштел Мајк и Беки, после записникот кој требаше да го пополни со нив за осигурителната компанија. Не можев ни “Thank you“ да му кажам ко што треба зошто отокот на јазикот ми беше машала огромен и само благодарно му климнав со главата кога тивко се тргнав на страна.
Шизикот полицаец ми викна такси и 45 минути подоцна бев дома. Беше заклучено па како некаков криминалец се прекачив преку едниот од прозореците на спалната на Мајк и Беки кои постојано беа подотворени. Веднаш му се јавив на Треј и му објаснив дека сум во многу деликатна ситуација. Петнаесет минути подоцна дојде и си ги ставив спакуваните работи кај него у кола. Веќе имав спремен подарок, мало изненадување за малиот Џони кој во моментот беше кај татко ӣ на Џес и со грутка во грлото ја оставив плишаната кукла од индијански поглавица на неговото креветче.
Заминавме со Треј кај него дома и веќе никогаш не го видов семејството Ware.
* * *
Дојде денот.
Во пет саат сабајле веќе бевме на аеродромот.
Треј ми помогна да си го извадам куферот од колата и се гушнавме како најдобри другари. Тамам да заминам засегогаш од Оклахома, Треј ми кажа дека ко за задње има да ми каже нешто “најдругарски“. Можев да видам дека се тресеше како шеќерна репка на ветерот и шизикот набрзина призна: „You know what, I had a thing with Chris, I had to tell you“. Не можев да верувам што ми зборува и го замолив да не се заебава.
Копилето повтори дека “само му го пушела“ и тоа “откако сме раскинале“ и во секунда најбалкански му врзав шамарчина која мислам дека му ја сврте главата околу вратот. Мадерфакерот падна на земја и како за последно го пљукнав во уста додека вапаше за здив. Сепак, морав да се вратам дома па не му се измочав на сурат. Ќе ме уапсеа да го сторев и тој прекрасен акт на балкански излив на љубомора. Си го земав големиот куфер, мртов ладен влегов на терминалот, се чекирав и пола саат подоцна полетав на првиот лет накај дома.
* * *
Летот беше тупење со неколку застанувања до Скопје. Мојот агент, сељандурата Олга одПрилеп не ни знаеше дека си заминав кога слетав во Њу Јорк. Сигурно не била ни свесна дека сум на пат до дома кога слетав во Амстердам. Ја фолирав глупачата дека ќе останам во Америка до крајот на државниот натпревар по Дебата и бев пресреќен кога заминав без да ӣ кажам Goodbye. Веќе слетував на аеродромот во Софија, Бугарија кога почнав да препознавам македонска земја. Неколку саата подоцна влегов во авион на последниот лет до дома.
Бев крш истоштен од најолгиот пат во кој наполнив осамнаест и во кој станав возрасен. Америка ме порасна, Америка ме соџвака, Америка ме направи нов човек. Додека летавме на краткиот лет до Скопје ми текна кога слетав на JFK во Њу Јорк скоро година дена порано кога всушност прв пат пољубив земља америчка. После само неколку дена кај вукјко ми отидов кај првото “host family“, првото семејство со кое требаше да живеам во Бруклин. Беа од оние ортодоксни евреи кои не палеа светло после девет навечер и од оние кои закопуваа весници отпечатени на еврејски затоа што ги содржеа буквите на името Господово. После неколку дена јадење еврејска мацо-бол супа во 6 навечер за вечера и присилното легнување петнаесет минути подоцна, се изнервирав и купив весник на еврејски. Налетав на еден млад евреин на улица кој ми кажа дека името на Господ на еврејски е тетрагаметонот יהוה и со негова помош ги најдов конкретните букви во весникот. Ги исеков секоја посебно, ги споив и ги нанижав на селотејп како некаква порака за исплата после киднапирање. Пола саат пред да им заминам од дома ненајавено, го залепив селотејпот на прекинувачот за светло за да не можат да го угасат светлото зошто не смееа ни да ги пипнат буквите.
Над името на еврејскиот Јахве, кое во наплив на хардкор безобразлук го пречкртав, си го ставив своето име пропратено со “יהוה (Peter)was here“, исто како што направил Александар кога ја покорил Јудеа.
Саат време подоцна бев на пат до Златната Држава… кога слетав во Скопје. Конечно се вратив дома.
КРАЈ НА ПРВА СЕЗОНА.
