Разорниот удар се случил пред четири милијарди години и предизвика Ганимед, еден од речиси стоте познати сателити на Јупитер, да се помести од својата оска за ударниот кратер да е свртен скоро директно спротивно од планетата.
Според компјутерските модели, астероидот најверојатно бил широк околу 300 километри и удрил под агол од 60 до 90 степени. Ударот креирал почетен кратер широк 1600 километри, што делумно се наполник со камења и прашина кои паднале по ударот.
Доктор Наојуки Хирата, научник од Универзитетот Кобе во Јапонија, вели дека карактеристичните бразди што ја покриваат површината на Ганимед долго се мислело дека се остатоци од повеќе концентрични прстени создадени од удар на џиновскиот астероид. Но, не е јасно колкаво и какво влијание имало на месечината на Јупитер, забележува научникот.
Во една статија објавена во Scientific Reports, Хирата опишува како центарот на системот на бразди е свртен директно подалеку од Јупитер. Ова би можело да се случи ако астероидот кој удира во Ганимед додал дополнителна тежина на зоната на удар, дестабилизирајќи ја Месечината и предизвикувајќи таа да се врти околу својата оска.
Компјутерските симулации на Хирата потврдуваат дека тоа можеби било така со астероид што удрил во Ганимед и предизвикал да се врти, така што местото на ударот е секогаш на спротивната страна од сателитот. Како и Месечината со Земјата, Ганимед е плимно врзан за Јупитер, што значи дека постојано го покажува истото лице на планетата.
Ударот би имал драматични последици за Ганимед, кој е поголем од Меркур. Ударот „целосно би ја отстранил првобитната површина“, вели д-р Хирата, што би влијаело и на внатрешноста на Месечината, за која научниците веруваат дека има океан од солена вода под површината.
Хирата не може да отфрли алтернативни објаснувања, но дополнителни докази за или против неговата теорија може да дојдат од сондата Juice на Европската вселенска агенција, која минатата година тргна кон Јупитер и неговите месечини. Како дел од својата мисија, леталото ќе бара џебови со вода и извори на енергија неопходни за живот на месечините на најголемата планета во Сончевиот систем.
Професорот Ли Флечер, планетарен научник од Универзитетот во Лестер, вели дека месечините на Јупитер биле изложени на постојани удари на астероиди со милијарди години, што сè уште може да се види денес. „Разбирањето на сите овие појави снимени на сателитски снимки е предизвик“, забележува професорот.
„Ова е уреден обид да се врати часовникот преку компјутерски симулации, во потрага по објаснување за лузните низ целиот Ганимед“
Мисијата Juice е добро опремена за понатамошно истражување на Ганимед, додава Флечер. „Не само што ќе ги сними најдобрите слики од површинските удари, туку и сите остатоци од овој удар и промените во формата или гравитационото поле на Ганимед“
Извор: РТС
