Која е причината за единствениот мирис после дожд?
Познато ви е: после дождот, особено во текот на летото и по долгата суша, светот мириса различно. Дали некогаш сте се запрашале на што се должи оваа чудна арома која што ја носи чувство на чистота? Луѓето насекаде во светот ја знаат, а научниците имаат неколку теории за нејзиното потекло.
Дел од овој мирис – и најчесто она што луѓето го опишуваат како „чисто” – се должи на озонот . Кислородните атоми обично се движат во парови. Озонот се состои од три поврзани кислородни атоми. Тој се создава природно во горните слоеви на атмосферата, каде што енергијата од ултравиолетовата светлина дели кислородни молекули и секој од поединечните атоми се прикачува на другиот кислороден пар. Истиот процес може да протекува крај водопади или по удар на гром. Озонот понекогаш се користи за неутрализирање на непријатните миризби, особено на чад и мувла. Мирисот „на чисто” по дожд се должи делумно на тоа што озонот отстранува некои од миризбите на кои сме навикнати. Но, озонот има и свој специфичен мирис. Некои велат дека има нешто заедничко со здравец, но според други повеќе потсетува на лесен раствор на белилото. Во голема количина озонот предизвикува сериозни оштетувања на белите дробови и ги уништува клетките. Малку озон по дожд сепак не штети на позадината на задоволството што го носи.
Другиот специфичен мирис е поврзан со почвата. Во речиси сите почви на Земјата има бактерии, наречени актиномицети. Тие се развиваат во богата и влажна земја. Корисни се како за почвата, така и за нас. Научниците дошле до заклучок дека од почвата се произведуваат токму овие антибиотици. Кога истата ќе се исуши, актиномицетите испуштаат парчиња кои што можат да преживеат во сувата земја. А кога врне, дождот ја влажни почвата. Специфичниот мирис доаѓа од бактериите во почвата и во воздухот, кои повторно се враќаат на работа.