Рептилот долг 5 метри од периодот на тријас во Кина прв пат бил идентификуван во 2003 година, но по проучувањето на пет неодамнешни примероци во текот на десет години, научниците успеале да го прикажат целото суштество, кое го добило името Dinocephalosaurus orientalis.
Еден целосно артикулиран фосил, последниот што излезе на виделина, понуди „убав комплетен примерок од врвот на носот до врвот на опашката“, рече д-р Ник Фрејзер, шеф на Националната наука во НМС и еден од истражувачите, во изјава за CNN.
„Преклопен е во облик на фигура на осумка и силно наликува на кинески змеј“, рече тој.
Тој фосил помогна да се расветли ова мистериозно суштество, а меѓународен тим на истражувачи од Шкотска, Германија, САД и Кина ги објавија своите наоди во списанието Earth and Environmental Science Transactions на Кралското друштво од Единбург.
Професорот Ли Чун од Институтот за палеонтологија и палеоантропологија на ‘рбетници во Пекинг прв пат ги открил фосилите во 2003 година. Тој бил во посета на едно мало село во јужната кинеска провинција Гуижоу, кога забележал мал пршлен во плоча од варовник, според неговиот колега д-р Фрејзер.
Локалните фармери потоа го однеле Чун во свињарник каде што имало други парчиња од тој тип карпи, а тој почнал да наоѓа фрагменти од коски и да ги спојува за да го открие овој нов вид, додаде д-р Фрејзер.
Сега, поновите фосили покажуваат дека суштеството имало 32 пршлена, создавајќи екстремно долг врат што веројатно му помагал да фаќа риби, иако научниците сè уште не се сигурни за неговата точна функција.
„Сè уште сум збунет во врска со функцијата на долгиот врат. Единственото нешто што можам да дојдам до тоа е дека се хранеле во води со камења, а можеби и пукнатини. И го користеле својот долг врат за да истражуваат и да влезат во некои од овие пукнатини и можеби на тој начин го фаќале својот плен“, рече д-р Фрејзер.
Риби сè уште се зачувана во стомачната област на фосилот, што покажува дека биле добро прилагодени на морската средина, а неговите перкасти екстремитети ја поддржуваат таа хипотеза, велат истражувачите во нивниот труд.
Додваат дека долгиот врат на диноцефалосаурусот личи на друг древен и подеднакво збунувачки морски рептил, Tanystropheus hydroides.
„Како палеонтолози, користиме модерни аналогии за да го разбереме животот во минатото. За диноцефалосаурусот и танистрофеусот не постои модерна аналогија“, рече д-р Фрејзер, додавајќи дека истражувачите можат да споредат суштества како ихтиосаурусите со нивните современи двојници како туната и делфините.
„Значи, ние сè уште прилично се бориме, како и со многуте животни во тријасот, бидејќи тоа е навистина чуден и прекрасен свет на секакви бизарни животни кои прават работи што денешните животни не ги прават“, рече д-р Фрејзер.
Извор: klix.ba
