Секој дом има предмети кои во иднина ќе завршат како отпад. Некои се наменети за еднократна употреба, а меѓу другите има и такви со животен век од неколку децении. Оние кои се семејни наследства се чуваат од сентиментални причини во некој агол од куќата и го чекаат денот кога нивниот сопственик ќе донесе одлука едноставно да ги фрли. Доколку се смени перспективата за старите работи, реалноста би можела да изгледа вака – доколку предметите кои повеќе не ни се потребни, наместо да бидат фрлени, завршат во рацете на вистинската личност, можат да добијат уште една шанса и можност да бидат употребливи.
Меѓу таквите работи е и стариот ескајг, кој често се плете со рачна изработка преку уникатни дезени, а новите генерации го заменуваат со поедноставни и помодерни комплети. Со менување на аголот на неговото набљудување, кога античкиот ескај ќе заврши во рацете на Милица Радан Јовановиќ и нејзиниот сопруг Слободан, станува уникатен накит и бренд.
Милица почнала да прави ваков накит пред речиси 15 години, кога барала нешто што ќе трае цел живот. Апциклирањето или преобразувањето на стар ескај во накит е многу инспиративен процес за неа. Како еден од најголемите предизвици во почетоците во процесот на креирање накит е природата и видот на употребениот материјал. Ова бара посебна алатка. Иако се многу тешки за обработка, нерѓосувачкиот челик, нерѓосувачкиот челик, различните видови челик и хром се исто така главната предност на овој вид накит бидејќи нерѓосувачкиот челик не предизвикува алергии, нема да кородира и лесно се одржува.
Постојан предизвик во работата е постојаната потрага по уште поубави, постари и интересни парчиња ескајг. На почетокот на производството, потребниот материјал беше купен на битмаркети и онлајн продавници како што се Limundo и Kupindo. Денес, шест години подоцна, се повеќе луѓе контактираат со нашиот соговорник за да го предадат својот ескај за изработка на накит, но изумот сепак бара многу труд.
„Целиот процес започнува со веќе споменатото пребарување. Кога ќе најдеме нешто што ни изгледа интересно за обработка, следи трансформацијата. Пред да започнеме со ремоделирање, вршиме една од најважните фази во процесот, а тоа е чистење. Ова вклучува: миење, вриење и дезинфекција на ескајг. Потоа доаѓа дизајнот на она што би го направиле од добиениот материјал, па дури потоа доаѓа на ред работилницата. Кога материјалот ќе стигне до работилницата, се мери и црта, се сече, дупчи, се свиткува и полира. Често е потребно да загрееме одредени парчиња за да можеме да ги свиткаме. Одредени производи се спремни за употреба по полирањето, а некои како ланчиња, обетки и нараквици имаат и фаза на спојување – додавање: алки, токи, синџири и други“, објаснува Милица.
Милица е свесна за потребата да придонесе за заштита на животната средина. Тој вели дека во Србија со отпадот не се управува најдобро, а клучни фактори се недоволното подигање на свеста и немањето доволно развиена инфраструктура за рециклирање.
Извор: energetskiportal.rs
