Големите македонски и сесловенски просветители, Светите браќа Кирил и Методиј, се важни фигури во историјата на словенската писменост и литература, придонесувајќи значително за културниот напредок на сите словенски народи. Тие се прославуваат на 24/11 мај како заеднички празник, и покрај тоа што имаат и посебни празници во чест на нивното упокојување. Поради големите заслуги за ширење на христијанството, црквата ги прогласила за рамни на апостолите. Родени се во Солун од богати и истакнати родители, Лав и Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер десет години живеел меѓу македонските Словени, а потоа се повлекол на гората Олимп за монашки живот. На оваа мисија му се придружил и Кирил (Константин). Кога царот Михаил добил барање од хазарскиот цар Каган за проповедници на христијанството, браќата биле избрани и испратени меѓу Хазарите. Таму го убедиле Каган во Христовата вера, го крстиле и него и бројни високопоставени личности и народ. По враќањето во Цариград, браќата ја создале словенската азбука од триесет и осум букви и започнале превод на црковните книги од грчки на словенски. По повик од царот Ростислав, отишле во Моравија, каде што го проширувале и зацврстувале православието и создавале книги за образување на младината преку свештениците. Подоцна, на папин повик, заминале за Рим, каде што Кирил се разболел и починал на 14 февруари 869 година. Методиј се вратил во Моравија и работел на ширењето на христијанската вера до својата смрт на 6 април 885 година. По неговото упокојување, учениците познати како Петочисленици, предводени од Свети Климент како епископ, се преселиле во Македонија, продолжувајќи го делото што го започнале Методиј и Кирил, работејќи меѓу Словените од центарот во Охрид.
