Зоран Заев слави – доби свој претседател на државата. Слави со право, бидејќи веќе нема да има грижи околу претседател што ќе му се спротивставува за важните закони, како што тоа го правеше досегашниот Ѓорге Иванов за Преспанскиот договор, Законот за албански јазик и други. Сепак, политички гледано, Заев не треба да биде воопшто задоволен, пишува грчкиот „Катимерини“.
Весникот истакнува дека Пендаровски добил 51.61% од гласовите, но дека тоа е резултат на четири партии: СДСМ на Заев, ДУИ на Ахмети и „две други албански партии со значителна поддршка меѓу албанскиот електорат“. Наспроти тоа, 44.73% од гласовите, колку што освои Гордана Силјановска-Давкова, се резултат само на една партија, и тоа без албанските гласови. Поаѓајќи од резултатот, доколку вчера се одржуваа парламентарни избори, ВМРО-ДПМНЕ ќе беше победникот на изборите, макар и без сојузници за формирање влада.
Во многу општини каде што убедливо преовладува „славомакедонскиот елемент“, како што пишува „Катимерини“, доминираше Силјановска. Преспанскиот договор не е единствената причина, оценува весникот. Незадоволството на општеството од владата на Заев засега продолжува да расте. Граѓаните сметаат дека речиси ништо не се променило во тоа како Заев ја практикува моќта, споредено со практикувањето на моќта и од неговиот претходник – Никола Груевски. Корупција, непотизам, екстремна поделеност, политички зделки, контрола на медиуми и правниот систем – сè тоа остана да постои, само што сега носи социјал-демократско руво, пишува „Катимерини“.
Заев, се чини, сфаќа дека дојде крај на неговите славја од типот на Преспа и дека го чека соочување со суровата реалност на општество потопено во сиромаштија и фрустрација, па оттаму тој најави „чистка“ во неговата влада по изборите. Очигледно, со овој потег тој ќе се обиде да го „изгаси“ растечкото незадоволство на народот во однос на неговите политики и ќе се обиде да продолжи со многуте тешки реформи кои сојузниците притискаат да бидат спроведени за да се отворат вратите кон ЕУ.
Досега граѓаните видоа дел од придобивките од Преспанскиот договор. Влез во НАТО, конкретно, што во крајна линија на обичниот народ не му значи многу, и датум за почеток на пристапни преговори за членство во ЕУ, кои веројатно нема да ги добијат во јуни.
Од ова утро, како и целата влада, Заев ќе се бави со утрешната посета на Папата Франциск, надевајќи се на „благослов“ за Преспанскиот договор, а можеби и збор-два за Нобеловата награда за мир, кој ќе му донесе понекој политички поен. Од среда, меѓутоа, кога прославите и благословите од Папата ќе завршат, Заев ќе се најде соочен со секојдневната рутина на граѓаните и последиците од политиките кои досега ги спроведуваше.
