Млад брачен пар се вселил во нова куќа. Следното утро, додека појадувале, жената погледнала низ прозорот и ја видела сосетката како пружа веш на балконот.
„Леле, колку и е валкан вешот. Не можам да поверувам. Како да не го ни перела“, рекла. „Можеби и треба друг прашок, а можеби не знае ни да пере“.
Мажот молчејќи ја слушал како да не го интересирало.
Но, секој пат кога сосетката пружала алишта жената ги давала истите коментари.
И така помунувале деновиte. Еден месец подоцна, жената се зачудила кога видела дека алиштата на сосетката се бели како снег.
Мажот и рекол: „Гледај, конечно научи да пере. Кој ли ја научил?“.
Мажот и одговорил: „Никој. Јас ги исчистив нашите прозори“.
