474
На забавувањето на стареењето на клетките може да се влијае и природно.
Антиоксидансите можат да ги спречат реакциите на оксидација предизвикани од слободните радикали и со тоа да се делува природно против стареењето на клетките, односно се успорува стареењето и се спречуваат некои дегенеративни болести.
Природни антиоксиданси најмногу ги има во овие овошја:
Боровинки
Тие често се сметаат за еден од најдобрите извори на природни антиоксиданси меѓу сите овошја. Содржат високо ниво на антоцијани, кои им ја даваат карактеристичната сина боја и поседуваат силни антиоксидантни својства, пишува Healthline.
Малини
Богати со витамин Ц, кверцетин и елагична киселина, малините се познати по нивната способност да ги неутрализираат слободните радикали.
Јагоди
Покрај тоа што се вкусни, јагодите се богати со витамин Ц и флавоноиди, вклучувајќи го и фисетинот, кој покажа потенцијална корист во борбата против когнитивниот пад поврзан со возраста.
Јаболка
Јаболката се многу добар извор на витамин Ц и група на антиоксиданси наречени полифеноли. Особено кожата на јаболкото содржи високо ниво на овие соединенија.
Грозје
Ова овошје е богато со ресвератрол, еден вид полифенол кој доби големо внимание поради неговите ефекти врз долговечноста и кардиоваскуларното здравје.
Портокали
Познати по содржината на витамин Ц, агрумите како што се портокалите се исто така богати со флавоноиди, како што е хесперидинот, кој може да има антивоспалителни својства и да го подобри имунолошкиот систем.
Но, тие сигурно не се единствените: витаминот А и витаминот Е кои се наоѓаат во авокадото, на пример, помагаат и во одложување на стареењето на ткивата и се спротивставуваат на ефектите на слободните радикали.
Цели зрна
Често читаме како потрошувачката на интегрални житарки за време на оброците, како замена или алтернатива на рафинираните, е гаранција за внесување на овие супстанции со антиоксидантна ефикасност.
За разлика од рафинираните житарки, интегралните житарки ги содржат сите три дела од зрното: микроб, ендосперм и трици. Повеќето хранливи материи и антиоксиданси се концентрирани во триците и никулците. Токму затоа тие се богати со фенолни соединенија, витамини и минерали кои имаат антиоксидативно дејство.
Црниот грав и црвениот грав се особено познати меѓу мешунките по нивната висока содржина на антиоксиданси. Други како што се леќата и наутот се исто така добри извори на антиоксиданси, но во малку помали количини од црниот и црвениот грав.
Кожата на мешунките е особено богата со овие соединенија бидејќи делува како заштитна бариера за семето, концентрирајќи антиоксиданси кои можат да ги заштитат мешунките од стресови на околината, како што се УВ зрачењето и патогени.
