Професорот Љубомир Цуцуловски реагира на интервјуто на претседателот Стево Пендаровски за бугарската агенција БГНЕС во кое претседателот, според професорот, има :
Пендаровски тврди; „Историски парадокс беше наследникот на ВМРО да се чувствува поблизок до Белград отколку со Софија. “ Значи ли тоа дека според Пендаровски историското ВМРО е пробугарска организација, па мора да биде блиска со Софија?
Понатаму, тој смета дека за времето на СФРЈ, односно, како што тврди, комунистичкиот режим, „… се исмевавме со бугарскиот народ…“ и дека „… тоа беше во прилична мерка реставрирано во времето на Груевски…“ Прво, Пендаровски треба децидно да каже во што го гледа исмевањето со бугарскиот народ и второ, што е поболно и попонижувачко: претпоставеното исмевање со бугарскиот народ или денешното бугарско негирање на македонскиот народ, на неговата историја и јазик? Не може нешто само да се тврди (колку да се тврди) без да се образложи и поткрепи. Тоа не доликува никому. Најмалку доликува на човек кој е, или би требало да биде претседател на една држава, макар таа држава била и неговата Северна Македонија.
Понатаму, пишува Цуцуловски на Фејсбук, Пендаровски продолжува: „Значи, да знаете, Бугарија како држава во времето на Никола Груевски не постоеше воопшто… “ Како тоа (и во чие време) Бугарија како држава не постоела? Дали за време на СФРЈ некој го негирал нејзиното постоење? Или, можеби, некој тоа го правел во Република Македонија, од нејзиното осамостојување, па досега? Ако е така, веднаш да биде пријавен!
Понатаму, знае ли Пендаровски дека во Бугарија и и денес за Република Македонија се говори како за стара Бугарија? Дека, со други зборови, не е заборавен сонот за Санстефанска Бугарија? Ако знае, тогаш нека каже нешто и за тоа, наместо да тврди дека ние (кои му се, пак, тие „ние“?) „… за првпат со Зоран Заев и со Бојко Борисов добивме политичари, кои се нестандардни и не се оптоварени со историски товар и емоции.“
