Господине Ден Дончев, како што ви ветив, ова е мојот коментар на вашата вчерашна прес-конференција, на која одговоривте на наодите од кривичната пријава на скопјанката Вера Иванова, дека сте ја злоупотребиле службената положба и овластувањата, за да ја спречите продажбата на нејзината компанија „Метрополитен“ односно ПЗУ „Диамед“, на угледната шведска компанија „Диаверум“, специјализирана за услуги за дијализно болни пациенти. Се надевам дека нема да ви пречи што ќе ја прифатам и ќе ја поддржам иронијата со која и мене лично ми се обративте на пресот, па во натамошниот текст ќе ве ословувам како Деки. Да внесеме малку ведрина во оваа тешка тема…
Да бидам искрен, не очекував на вашата прес-конференција да изнесете наводи со кои, според моето мислење, во голема мерка ги потврдувате обвинувањата во спомнатата кривична пријава, односно признавате дека како овластено службено лице, директор на Фондот за здравство, сте се потрудиле да ја одвратите компанијата „Диаверум“ од планираната аквизиција во Македонија, укажувајќи ѝ на некои наводни ризици. Јас, господине Деки, не би сакал, како другите, да се сомневам во вашите лични мотиви, но имам впечаток дека вие сѐ уште не сте свесни дека сте ги пречекориле своите службени овластувања и сте презеле дејствија во улога на полицаец, иследник, обвинител и судија.
Но, да одиме со ред.
Што велат експерите и паталците, Деки?
Најнапред, вие ја оспорувате тендерската постапка, со која во 2013 година Министерството за здравство на компаниите „Диамед“ и „Систина“ им доделува концесии за вршење на услуги за дијализно болни лица, при што, како што велите, биле отфрлени „легитимни странски компании“. Многу чудно… Дали тие „легитимни странски компании“ го оспориле тендерот?
Вие тврдите дека овие две приватни компании добиле „монопол“ на услугите на 20 години и гарантирана минимална цена од 90 евра по дијализен третман, при што додавате дека претходната цена во јавното здравство изнесувала само околу 70 евра по третман. Дали сте сигурен во бројките? Моите информации се дека претходната цена изнесувала 4.855 денари, односно околу 80 евра. Освен тоа, во цената, покрај дијализниот третман, треба да се додадат и вредноста на специјалистички консултативен здравствен преглед и обезбеден транспорт на пациентот од местото на живеење. Ако овие услуги се додадат на цената од 80 евра во јавното здравство, се доаѓа до сума од најмалку 92 евра. Според моите информации, значи, минималната гарантирана цена за концесионерите сепак била пониска од претходната во јавното здравство. Можете ли тоа уверливо да го демантирате?
Рековте, кога е добиен тендерот, фирмата „Диамед“ без надомест ја презела функционалната опрема во објектите на јавното здравство. Колку што мене ми е познато, „Диамед“ во почетокот плаќал кирија за раскантаната опрема во подрумите и во ќенефите на јавното здравство, па потоа ги реконструирал објектите, изградил неколку нови и набавил нова, квалитетна опрема.
Имам тука уште две клучни прашања до вас во врска со концесијата. Прво, која компанија би прифатила да вложува во ваква сложена дејност и за тоа да добие концесија од само 5 или 10 години, на пример? Второ, без оглед на вашето неточно тврдење дека цената на дијализен третман во јавното здравство била 70 евра по третман, дали можете да направите споредба меѓу сегашната цена во Македонија (90 евра) и цените во регионот, но и меѓу квалитетот на услугите сега и порано?
Ај да не биде ни по мое ни по ваше, да им дадеме збор на експертите, но и на паталците. Имено, во 9 болници на „Диаверум“ во земјава, сега пациентите добиваат врвен дијализен третман, кој е со подеднаков квалитет како услугата што ја добиваат пациентите во Шведска и пошироко во Европа. Да, по цена од 90 евра, но тоа е најниска цена во регионот и пошироко во Европа. И ова не е мое тврдење, туку на одговорните менаџери на „Диаверум“, јавно објавен податок. Господине Деки, дали можете да го демантирате ова? Внимавајте што ќе одговорите, бидејќи сега не зборуваме за некоја ноу-нејм компанија, туку за „Диаверум“, водечки давател на здравствени услуги за третман на бубрежно болни лица во 20 земји на неколку континенти.
Компанијата „Диаверум“ вели дека овозможува дијализен третман на 670 пациенти во Македонија, за кои се грижат 270 медицински работници (веста е од март годинава, па можно е цифрите сега да се повисоки). Дали ваков сооднос пациенти – медицински персонал имало кога дијализите се вршеа во јавното здравство? Знаете ли како пациентите ги оценуваат услугите на „Диаверум“ во споредба со оние што ги добиваа порано во јавното здравство?
Господинот Душко Ѓоргиев, на пример, претседател на здружението на бубрежно болни „Нефрон“, изјавил дека со воведување на концесионерството значително се подобриле условите во центрите за дијализа. Се користат нови машини, а пациентите добиваат квалитетна дијализа во своето место на живеење, додека порано морало да патуваат и по 100 километри. За нив сега се грижи едуциран и стручен персонал. На крајот на октомври 2018 година, ова здружение се огласува со соопштение во кое вели: „Здружението Нефрон, во соработка со Министерството за здравство, ФЗОМ и сите други национални и локални чинители од оваа област, особено со трите приватни здравствени установи за дијализа ПЗУ Диамед Македонија, ПЗУ Систина Нефроплус и Специјалната болница за нефрологија и дијализа Диамед, се залага и го поддржува енормното подобрување на условите за дијализа во изминатите пет години и за истиот период Здружението нема позначајни забелешки за работата на центрите за дијализа“. Здружението регистрира подобрување на услугите и условите и во јавно-здравствените установи за дијализа (Универзитетска Клиника за нефрологија, Заводот за нефрологија Струга и ГОБ 8 Септември)“.
„Енормно подобрување“, господине Деки. Дали ги негирате пофалбите на најзасегнатите, на пациентите?
Патем речено, здружението „Нефрон“ соопшти дека не поседувало никакви информации или докази со кои во минатото божем покренало или би покренало било какво обвинение или истражна постапка во врска со тендерската постапка. Го знаете ли ова, директоре Дончев? Можете ли ова да го негирате? Зошто истрагата се обидела да ги злоупотреби пациентите и нивното здружение, измислувајќи дека од таму допрел глас? Но, сега веќе знаеме чиј бил „божјиот глас“ што допрел…
Целата статија на плусинфо
