Аронијата потсетува на боровинките и е многу корисна за превенција од малигни заболувања, а ефикасно го прочистува организмот од штетните материи и тешките метали. Оваа билка е отпорна на ниски температури, а може да расте и на температура од минус 45 степени и многу е лесна за одгледување.
Плодовите на аронијата ги содржат витамините C, A, E, B2, B6, B9 и реткиот витамин P. Од минерали содржи калциум, калиум, железо, молибден, манган, фосфор и јод. Во само 100 грама аронија има фолна киселина доволна за цел ден.
Кога станува збор за лековитите својства, тешко е да се набројат сите оти ги има многу: ја поттикнува циркулицијата, ја прочистува крвта, ја ублажува мигрената, влијае на работата на желудникот и цревата, го зајакнува имунитетот, спречува развој на вирусни и бактериски инфекции…
Аронијата, исто така, ја регулира работата на штитните жлезди, одлична е во борбата против дијабетесот и заболувања на жолчката.
Благодарение на високото ниво на антиоксиданси, аронијата ги уништува ќелиите на ракот и поради тоа е задолжителен дел од терапијата. Освен тоа, сокот од оваа билка се препорачува во борбата против Алцхајмеровата болест и деменција.
Ја спречува појавата на бори и го забрзува закрепнувањето на раните.
За да го извлечете најдоброто од аронијата, најдобро е да ја јадете свежа како додаток во житарки, овошни салати или во свежи сокови. Веднаш потоа оди сушена аронија, која може да ја додадете во јадења од месо, леб, колачи.
Доколку сакате, од аронијата може да направите дури и џем, кој дури и по готвењето ќе ги задржи витамините и минералите неопходни за организмот во зима.
Аронијата е билка која е погодна за садење и на помалку плодно тло. Не бара посебна нега, а расте на сите типови земјиште, освен на солено тло. Се сади во есен, најчесто на крајот на ноември. Првата берба е можна во третата година од нејзиниот живот. Во тој период се формираат просечно по два гроздови на билка со колу 35-40 плодови, или околу 50 до 100 грама плод.
